„Niebo po burzy” – Agata Sawicka

„(...) Nie ma co rozczulać się nad tym, czego i tak nie można zmienić, 

trzeba za to trzeźwo patrzeć w przyszłość, bo to na nią mamy realny wpływ.”

 

Po pełnym przygód i niezwykle udanym pobycie w Bieluniu Julianna wraca do rodzinnego domu. Dochodzi do porozumienia z rodzicami w kwestii wyboru kierunku studiów i decyduje się kontynuować naukę na prawie oraz ulubionej historii. W wolnych chwilach spotyka się z Danielem. Pewnego dnia dziewczyna dowiaduje się, że jest w ciąży. Przerażona postanawia powiedzieć o tym Danielowi, jednak wcześniej ten informuje ją o trzymiesięcznym szkoleniu za oceanem, na które się wybiera. Twierdzi, że to dla niego ogromna szansa. Julianna, nie chcąc burzyć jego planów, nie mówi mu o ciąży. Wylot ukochanego do Ameryki, brak zrozumienia ze strony rodziców oraz zagrożona ciąża to dla Julianny za dużo. Dlatego decyduje się wyjechać do babci Nusi, do Bielunia, miejsca, które daje jej spokój i szczęście. Tam poznaje tajemniczego Arka...

„Niespokojne serca” – Agata Sawicka

„(...) Pociąg pędził coraz szybciej... Nie czuła zdenerwowania ani stresu, ani lęku.

Tylko radosny dreszczyk emocji, powiew szczęscia, satysfakcję, 

że odważyła się pójść za głosem serca.

I wtedy po raz pierwszy pomyślała, że ten dzień wcale nie był taki najgorszy. 

To był po prostu nowy początek. A nowe początki bywają trudne.”

Julianna po niezaliczeniu kolejnego egzaminu zostaje wyrzucona ze studiów prawniczych. Tego samego dnia rozstaje się ze swoim chłopakiem, który kompletnie nie rozumie jej punktu widzenia oraz ogromnej pasji, jaką jest historia. Dziewczyna wraca do domu i informuje apodyktycznych rodziców o zaistniałej sytuacji. Ci przyjmują słowa córki z ogromnym oburzeniem. Lia postanawia się spakować i wyjechać jak najdalej się da. Po kilkugodzinnej podróży trafia do niewielkiej wsi w Małopolsce, gdzie zatrzymuje się u staruszki zwanej Nusią. Tam znajduje spokój, a z czasem przyjaciół i pracę. Niebawem poznaje również tajemnice, które skrywa stary dworek…

„Zielona 13” – Agata Bizuk

„(...) Bo kiedy niczego się nie ma, niczego się nie traci, nie ma rozczarowań i łez.

I wtedy nic nie boli.”

 

Ulica Zielona uchodzi za – o dziwo – pozbawioną zieleni, ale przede wszystkim za nudną i cichą. Jednak nie można w pełni zgodzić się z tym, iż panuje tam spokój. Albowiem w jednej z przedwojennych kamienic o numerze 13 sporo się ostatnimi czasy działo. A wszystko zaczęło się od śmierci pani Stasi. Owe smutne wydarzenie nie tylko zbliżyło do siebie mieszkańców, ale też stopniowo odkrywało prawdę o nich samych…

„Szepty gwiazd” – Anna Łajkowska

„Zatrzymaliśmy się tylko na moment, żeby się sobie nawzajem przyjrzeć, 

a potem poszliśmy swoimi drogami.”

Agata próbuje poukładać sobie życie po rozstaniu z mężem. Stara się nie rozklejać przed synem i skupiać na innych rzeczach. Jej głowę zajmują też myśli związane z chorobą matki. Konrad nadal rozpamiętuje śmierć żony, mimo iż upłynęło trochę czasu. Nie dają mu spokoju okoliczności wypadku, w którym zginęła. Jacek — wykładowca na uczelni i pisarz — odchodzi od żony, aby być z inną, którą nazywa kobietą swego życia. Joasia kocha Jacka od lat, jest z nim szczęśliwa, jednak nie może pozbyć się obaw, które ją czasem nękają. Jej matka każdego dnia wyraża niezadowolenie i dezaprobatę wobec tego związku. Monika i Michał planują swój ślub. Jagoda i Witek oczekują dziecka, które według lekarzy może urodzić się z wadą serca charakterystyczną dla dzieci z zespołem Downa. A Grażyna zajmująca się domem i dziećmi marzy o kontynuowaniu kariery naukowej, którą musiała niegdyś przerwać. Co łączy te osoby? Jak potoczą się ich dalsze losy?

Doskonała — owo słowo nasuwa się tuż po skończeniu lektury książki Anny Łajkowskiej o pięknym tytule „Szepty gwiazd”. Książki niezwykle prawdziwej, w pewnym sensie oryginalnej, niesamowicie klimatycznej, nostalgicznej, poruszającej i nade wszystko refleksyjnej. Powieści przybierającej słodko-gorzki smak, owianej ciepłą aurą i sentymentalną nutą oraz otulonej magią Świąt Bożego Narodzenia. Opowieści, która porywa, pochłania, wymaga poniekąd skupienia, rodzi mnóstwo pytań i wyzwala morze emocji. Historii, której poszczególnych nitek fabularnego kłębka nie sposób do końca przewidzieć. Powieści, która skłania do wielu przemyśleń i zachęca do spojrzenia na pewne sytuacje innym okiem. Opowieści, która skrada myśli i serce. I o której nie da się zapomnieć.

Gdyby zapytano mnie, o czym traktuje wspomniana powieść, odpowiedziałabym – o życiu. O pragnieniach, których lepiej nie wypowiadać na głos z obawy przed ich niespełnieniem. O jawiącym się każdego dnia pytaniu, co dalej?, na które nie tak łatwo znaleźć sensowną odpowiedź. O wszechogarniającej niepewności i skupisku kotłujących się w głowie myśli. O lękach przed przyszłością, przed jutrem, które może odebrać piękną chwilę tu i teraz i zmienić jej postrzeganie. O uczuciach, nad którymi przecież tak trudno zapanować, które przyjmują wiele barw – nierzadko tych szarych i ciemnych. O emocjonalnym bólu, który jest twardym zawodnikiem i którego pokonanie jest ciężkie, ale nie niemożliwe. O przeznaczeniu, przed którym nie da się uciec, ono prędzej czy później dopadnie każdego człowieka. O decyzjach zmieniających bieg życiowej drogi. O morzu łez wylanych z powodu straty, tęsknoty, bezsilności i żalu. O meandrach ludzkich myśli, uczuć, zachowań i wyborów. I wreszcie o ludziach pragnących miłości, szczęścia i poczucia bezpieczeństwa.

To niewątpliwie historia o ludziach takich jak my. Owa powieść stanowi poniekąd lustro, w którym każdy z czytelników może się przejrzeć i ujrzeć własną historię bądź jej fragment. W każdym z bohaterów może też dostrzec cząstkę siebie. Historia ta może pomóc zrozumieć, zauważyć coś, czego wcześniej się nie widziało, odnaleźć wyczekiwaną z niecierpliwością i upragnieniem odpowiedź, pogodzić się z przeszłością i przykrymi wspomnieniami, rozpalić iskierkę nadziei na coś lepszego i piękniejszego, a przede wszystkim może stanowić drogowskaz i ułatwić wybór drogi, którą warto podążyć.

„Szepty gwiazd” to cudowna opowieść będąca melodią niepozbawioną harmonii, płynności, subtelności, ekspresji, naturalności i emocjonalnej gry. To przepiękna, kontemplacyjna, frapująca i emocjonująca kompozycja płynąca prosto z serca. Wyjątkowy utwór, z którym warto się zaznajomić i wsłuchać w jego niejedno przesłanie. Gorąco polecam! 

 „(...) Po prostu trzeba dać się ponieść prądowi. Dokądkolwiek zaniesie.

Tak niewiele jest do stracenia.”

Tytuł: „Szepty gwiazd”

Autor: Anna Łajkowska

Wydawnictwo: Dragon

Data wydania: 2019 

Ilość stron: 352

Oprawa: miękka 

Kategoria: literatura obyczajowa
Egzemplarz recenzencki

„Odkąd cię poznałam” – Iwona Sobolewska

„(...) Każdy odchodzi i pozostawia po sobie ślady, których nie da się pozbyć.”

 

Blanka to dziewczyna, która poniekąd ma swój świat, do którego nikogo nie dopuszcza. To córka architekta, z którym świetnie się dogaduje i uwielbia spędzać czas. Tęskni za matką, która zmarła przy porodzie oraz za siostrzyczką, której nie było jej dane poznać. Nastolatka od dawna darzy uczuciem Piotra, ale ten jest już w związku z jej koleżanką. Pewnego dnia Blanka poznaje Aleksa, którego postawa początkowo wyzwala w niej negatywne emocje. Chłopak zdecydowanie ją irytuje, aczkolwiek z czasem zaczyna też intrygować. Wkrótce okazuje się, że oboje mieszkają na tym samym osiedlu i że wiele ich łączy. Powoli nawiązują nić porozumienia i odkrywają siebie nawzajem…

"Trudna miłość" - Gabriela Gargaś

"- Miłość to natchnienie, sprawdzian, zanurzenie się w głębsze sfery duchowości.

Miłości nie ocenia się po sile, po krótkich wyładowaniach, ale po długości trwania."

Trzydziestodziewięcioletnia Natalia to żona kochającego męża, matka nastoletniej Julii i opiekunka rudego kota, którego nie darzy sympatią. Niegdyś pracownica poczty od wielu lat zajmuje się domem, a co za tym idzie sprząta, gotuje, prasuje, itd.. Kobieta nagle uświadamia sobie, że nie jest szczęśliwa, że nie tak powinno wyglądać jej życie. Rutyna w małżeństwie, powtarzalność i monotonia codziennych czynności zaczynają ją przytłaczać i wyzwalać przygnębienie. Pewnego dnia, będąc na zakupach w miejscowym sklepie, Natalia poznaje przystojnego mężczyznę wykazującego zainteresowanie jej osobą. To spotkanie jest początkiem intrygującej znajomości. Spotykają się, spacerują, prowadzą rozmowy o miłości, i nie tylko. Nie ujawniają sobie nawzajem swoich imion i postanawiają, że nigdy się w sobie nie zakochają. Po prostu będą cieszyć się każdą chwilą spędzoną razem. Tylko że...