„Dziewczyna od trawnika” - Dorota Pasek

Marysia Tamulska każdego dnia zażywa tabletki, które pomagają jej jako tako funkcjonować. Dwa lata temu jej świat się zawalił. Kobieta próbuje zapomnieć, ale niestety to jest niemożliwe. Próbuje żyć, ale to życie pozbawione jest koloru. Dramatyczne wspomnienia nieustannie powracają. Pustka przepełnia serce, a rany na poharatanej duszy nie chcą się zagoić. Marysia obecnie mieszka na wsi, z bratem, który wyciągnął do niej pomocną dłoń. Zatrudnia się jako ogrodniczka w posiadłości nabytej przez niejakiego Adama, mężczyznę przystojnego o zniewalającym spojrzeniu. Z czasem pomiędzy dwojgiem nawiązuje się szczególna więź...

Przedpremierowo: „Chłopak, którego nie było” — Elżbiera Rodzeń

„(...) cierpienie nie jest końcem świata, tylko pewnym etapem.

Moje życie wcale nie musi się kończyć z tego powodu, że mnie przerasta.

Mogę zacząć robić coś, co da mi szczęście. Wybrać własną drogę i nie patrzeć cały czas wstecz.”

 

Martyna pracuje w pensjonacie rodziców jako pokojówka. Marzy o zmianie swego życia, ale niestety nie może sobie na to pozwolić. Nie może porzucić swych obowiązków, tym bardziej że pensjonat cienko przędzie. Nie może też zostawić rodziców, mimo iż traktowana jest przez nich jako ta gorsza córka, która nie ma dobrego wykształcenia, narzeczonego, ambicji, a nade wszystko z jej głową od dawna nie jest dobrze. Kobieta w wieku siedmiu lat uległa wypadkowi. Od tego momentu zaczęła się jej znajomość z Kubą, z którym połączyło ją piękne uczucie. Od tamtego czasu również podjęła leczenie u psychiatrów, była poddawana terapiom i farmakologii. Pewnego dnia Kuba odchodzi. Mija kilka lat. Martyna spacerując po plaży, dostrzega mężczyznę przypominającego Kubę...

„Na przekór” - Agata Polte

Laura jest uczennicą klasy maturalnej, pracownicą gabinetu weterynaryjnego i wolontariuszką w schronisku dla zwierząt. Mieszka z ukochaną babcią, kotem Ninja i przygarniętym niegdyś kundelkiem Loki. Matka nastolatki cztery lata wcześniej wyjechała do Anglii. Obiecała córce, że po nią wróci. Niestety nie tylko tego nie uczyniła, ale całkowicie zerwała z nią kontakt. Pełna żalu Laura w jednym czasie straciła wówczas i matkę, i przyjaciółkę. Jednak zawsze może liczyć na babcię, która zapewniła jej dom i zaopiekowała się nią oraz na swego przyjaciela, Adama. Pewnego dnia dziewczyna poznaje przystojnego Filipa, który z czasem skrada jej serce. Mimo obaw Laura angażuje się w tę relację. Wydawać by się mogło, że wszystko dobrze się układa. Do czasu. Albowiem babcia podupada na zdrowiu, Adam przestaje być sobą, w domu zjawia się niespodziewany gość, a Filip…

„Widać było tylko szczęście” — Grégoire Delacourt

„(...) Nie można być smutnym, kiedy się wie, że już się nie będzie cierpiało.

Że nie będzie się cierpiało już nigdy.”

Dzieciństwo Antoine'a nie było usłane różami. Najpierw utrata jednej z sióstr, potem porzucenie przez matkę. Kilkuletni chłopiec został z Anną (drugą z sióstr) oraz ojcem, który nie okazywał uczuć i większego zainteresowania swoim dzieciom. Nie próbował nawet szukać ich matki, o co Antoine miał do niego pretensje. W któreś święta ojciec przyprowadził do domu kobietę, którą zwał przyjaciółką i która po pewnym czasie stała się jego żoną. Antoine postanowił, że nigdy nie będzie taki jak on, że stworzy szczęśliwą i kochającą się rodzinę. Ożenił się z piękną kobietą, został dwukrotnie ojcem. Jednak ponownie zabrakło miłości i radości. Życie napisało dla niego inny scenariusz. Bolesny. Zdrada żony, rozwód, alimenty, choroba ojca, tęsknota za matką, brak pewności siebie i nieustannie towarzyszący niepokój prowadzą do dramatu, a cierpienie staje się nieodłącznym elementem życia mężczyzny i jego najbliższych...

„Po ciemku, czyli co się dzieje w nocy” — Monika Utnik-Strugała, Małgosia Piątkowska

Moja córka od jakiegoś czasu boi się ciemności. Gdy zapada zmrok, praktycznie w większości pomieszczeń w domu musi być zapalone światło — choćby mała lampka. Oczywiście po pewnym czasie z tego wyrośnie i zaczną pojawiać się inne obawy. Na razie musimy się zmierzyć z tym, co tu i teraz. W radzeniu sobie z owym lękiem, w naszym przypadku, doskonale sprawdza się najnowsza książka Moniki Utnik-Strugały.

„Okruchy lustra” — Agnieszka Pyzel

„(...) tkwiłam w beztroskim przekonaniu, że w każdej chwili można zawrócić bieg życia, 

że zawsze wszystko można odkręcić, naprawić, wytłumaczyć, że można zadośćuczynić.

Że można godzić się i przebaczać. Że można kreować rzeczywistość.

I nagle — wielkie bum! — jakby ktoś spuścił żelazną kurtynę tuż przed moim nosem.

Już niczego nie można odkręcić, nie można niczego wytłumaczyć, 

nie można błagać o litość i przebaczenie. 

Bo wydarzyło się coś nieodwracalnego.”

 

Lata osiemdziesiąte. Michalina kończy właśnie szkołę aktorską, choć bez większego sukcesu. Nie wypada najlepiej w przedstawieniu dyplomowym na zakończenie edukacji. Zanadto skupia się na swej miłości do zdolnego pisarza, Allana Wysockiego. Kobieta nie może znaleźć pracy w stolicy, a poza tym nie jest do końca pewna uczuć mężczyzny. Postanawia zatem przeprowadzić się do pewnego miasteczka, gdzie znajduje angaż w miejscowym teatrze. Tam poznaje Maćka, który z czasem darzy ją ogromnym uczuciem, zapewnia poczucie bezpieczeństwa oraz stabilizacji. Decydują się razem zamieszkać. Michalina niekiedy ucieka do Warszawy, aby móc spotykać się z Allanem, o którym nie potrafi zapomnieć. W trakcie jednego z pobytów w warszawskim mieszkaniu kochanka uświadamia sobie, że nie jest jedyną w jego życiu kobietą. Wówczas dochodzi do wniosku, że lepiej raz na zawsze zakończyć tę znajomość. Wraca więc do Maćka, z którym zamierza ułożyć sobie życie. Niestety ten dowiaduje się, że kobieta go zdradza. Opuszcza ją, teatr oraz miasto. Załamana Michalina nie potrafi poradzić sobie z zaistniałą sytuacją, popada w depresję.

„Horologium czyli dom niezwykłych zegarów” — Ariadna Piepiórka

„(...) Zegarek to życie jego właściciela. Jeśli jedno ulega zniszczeniu — ulegnie mu też drugie.”

 

Jedenastoletni Aleksander nie zna pojęć: mama, liść, złotówka czy koń. Nie wie, czym pachnie zewnętrzny świat i jakie obrazy ten skrywa. Dlaczego? Od lat przebywa zamknięty w piwnicznym pokoju. Ciemnym, ciasnym, przywołującym najgorsze wspomnienia. Z owego pomieszczenia wychodzi tylko do salonu na posiłki, które jada z kobietą przepełnioną złem. Któregoś dnia chłopiec odkrywa niewielkie okno, dzięki któremu może coś dostrzec, usłyszeć, poczuć niejedną woń i podmuch wiatru na policzku, i które wywołuje w nim nieznaną dotąd radość. Niestety jego opiekunka z czasem odkrywa tajemnicę chłopca, którego ponownie dopadają przygnębiające uczucia. I wtem w domu zjawia się Zosia, z którą Olek się zaprzyjaźnia i którą traktuje jak siostrę. Dzięki nietypowym umiejętnościom ośmiolatki rodzeństwu udaje się uciec. Wkrótce docierają do Horologium, gdzie znajdują schronienie i stają się świadkami ciekawych zjawisk...