„Ciche dni” – Abbie Greaves

„(...) Tyle rzeczy w życiu odkładamy na później, nie mamy czasu na zajęcie się przebitą oponą, 

nieznośnym bólem, zerwaną relacją. 

Jeżeli minione tygodnie nauczyły go czegoś, to tego, że nie należy nigdy się spodziewać, 

że czas będzie po naszej stronie.”

Frank i Maggie to szczęśliwe i kochające się małżeństwo z długoletnim stażem. Jednak problemy z córką, a następnie jej nagła śmierć sprawiły, że nad związkiem tych dwojga zebrały się ciemne chmury. Mężczyzna odwrócił się od żony, zamknął się w sobie i od kilku miesięcy z jego ust nie padło ani jedno słowo. W domu małżeństwa zapadła kompletna cisza. Cisza, która pewnego dnia doprowadza do tragedii…

„Pozwól mi kochać” – Ilona Gołębiewska

„(...) pisane słowo jest jak ślad. Stanowi pamiątkę naszego istnienia,

mobilizuje do realizacji złożonych obietnic i pozwala zatrzymać na dłużej ulotne myśli.”

Sabina Horczyńska jest profesorem chemii i wykładowcą na uczelni. Z powodzeniem prowadzi badania naukowe, świetnie zarabia, jest ambitna i spełniona zawodowo. Jednak w trakcie jednej z konferencji prasowych jej poukładany świat nagle ulega zawaleniu. Dziennikarz informuje zgromadzonych, że ma dowody świadczące o tym, iż kobieta jest nie tylko oszustką i manipulantką, ale że przyjęła łapówkę. Sabina decyzją uczelni zostaje zawieszona w pełnieniu obowiązków nauczyciela akademickiego. Sprawa trafia także do sądu, a kobieta otrzymuje status oskarżonej w postępowaniu. Wydarzenia te sprawiają, że Sabina popada w depresję. Córka namawia ją na wyjazd do rodzinnego dworu na Lipowym Wzgórzu. Ta decyduje się wyjechać do Lipowczan, tym bardziej że jej matka – z którą jest w konflikcie – udała się w daleką podróż z ukochanym. Na miejscu Horczyńska poznaje pewnego tajemniczego zielarza, z którym się zaprzyjaźnia oraz ratuje życie znalezionemu na poboczu drogi pobitemu mężczyźnie, w którym się powoli zakochuje. Z czasem też odkrywa skrywaną latami prawdę…

„Okruchy lustra” — Agnieszka Pyzel

„(...) tkwiłam w beztroskim przekonaniu, że w każdej chwili można zawrócić bieg życia, 

że zawsze wszystko można odkręcić, naprawić, wytłumaczyć, że można zadośćuczynić.

Że można godzić się i przebaczać. Że można kreować rzeczywistość.

I nagle — wielkie bum! — jakby ktoś spuścił żelazną kurtynę tuż przed moim nosem.

Już niczego nie można odkręcić, nie można niczego wytłumaczyć, 

nie można błagać o litość i przebaczenie. 

Bo wydarzyło się coś nieodwracalnego.”

 

Lata osiemdziesiąte. Michalina kończy właśnie szkołę aktorską, choć bez większego sukcesu. Nie wypada najlepiej w przedstawieniu dyplomowym na zakończenie edukacji. Zanadto skupia się na swej miłości do zdolnego pisarza, Allana Wysockiego. Kobieta nie może znaleźć pracy w stolicy, a poza tym nie jest do końca pewna uczuć mężczyzny. Postanawia zatem przeprowadzić się do pewnego miasteczka, gdzie znajduje angaż w miejscowym teatrze. Tam poznaje Maćka, który z czasem darzy ją ogromnym uczuciem, zapewnia poczucie bezpieczeństwa oraz stabilizacji. Decydują się razem zamieszkać. Michalina niekiedy ucieka do Warszawy, aby móc spotykać się z Allanem, o którym nie potrafi zapomnieć. W trakcie jednego z pobytów w warszawskim mieszkaniu kochanka uświadamia sobie, że nie jest jedyną w jego życiu kobietą. Wówczas dochodzi do wniosku, że lepiej raz na zawsze zakończyć tę znajomość. Wraca więc do Maćka, z którym zamierza ułożyć sobie życie. Niestety ten dowiaduje się, że kobieta go zdradza. Opuszcza ją, teatr oraz miasto. Załamana Michalina nie potrafi poradzić sobie z zaistniałą sytuacją, popada w depresję.

Recenzja przedpremierowa: "Podaruj mi jutro" - Ilona Gołębiewska

"(...) Życie jest niczym teatr, gdzie tragedia miesza się z farsą, a suflerem jest sumienie, 

skłaniające do wyboru takich a nie innych ról."

 

Dwór na Lipowym Wzgórzu to niezwykle urokliwe miejsce, pełne zapachów, smaków i wspomnień. Od dwustu lat należy do rodziny Horczyńskich, teraz pieczę nad nim sprawuje znakomita malarka, Aniela, która obiecała ojcu, że będzie walczyć o ten cudowny zakątek Podlasia i zaopiekuje się nim. Kobieta początkowo myślała, aby osiąść na dworze tylko na jakiś czas, oderwać się na chwilę od światowych wojaży, a następnie sprzedać majątek. Jednak serce podpowiadało zupełnie coś innego. Aniela decyduje się nie tylko zostać w Lipowczanach, ale również postanawia otworzyć Akademię Sztuk Anielskich i dzielić się swym talentem z innymi ludźmi. Pomaga jej w tym dziennikarz i redaktor programu "Maluchem przez Polskę". Ten staje się też świadkiem wielu różnych wydarzeń zachodzących we dworze. Wieloletni konflikt z sąsiadem, powracająca przeszłość i nieoczekiwane znaleziska - to tylko część "atrakcji"...

"Teatr pod Białym Latawcem" - Ilona Gołębiewska

"(...), tak sobie pomyślałam, że człowiek jest jak ten latawiec. 

Wciąż musi starać się wzbić w górę, bo tylko wtedy jest wolny. 

Każdy człowiek potrzebuje wolności jak powietrza..."

Zuzanna Widawska straciła pracę w największym dzienniku krajowym, ukochanego oraz luksusowy apartament. Wkrótce znajduje zatrudnienie jako dziennikarka w redakcji niewielkiego kobiecego pisma. Owo zajęcie nie jest oczywiście spełnieniem jej marzeń, ale tak naprawdę nie ma wyboru. Musi utrzymać siebie i to obskurne mieszkanie w kamienicy przy ulicy Magicznej. Pewnego dnia otrzymuje zlecenie od swej szefowej, ma znaleźć dobry temat do świątecznego wydania gazety. Niebawem zaprzyjaźnia się z Eleną Nilsen, która okazuje się jej sąsiadką...

Elena Nilsen to osiemdziesięciolatka, pełna energii i zapału. We własnym domu prowadzi zajęcia aktorskie dla dzieci z osiedla, udziela się również charytatywnie jako wolontariuszka w Fundacji Złotych Serc. Kobieta ma jedno marzenie - pragnie stanąć jeszcze na teatralnej scenie...

Jakub Bilewicz to znany biznesmen, wdowiec i ojciec niepełnosprawnego Igora. Mimo iż od tragicznego wypadku nieopodal miejscowego teatru minęło kilka lat, nadal nie potrafi poradzić sobie z utratą żony oraz chorobą syna, którego marzenie o byciu muzykiem już nigdy się nie spełni. Mężczyzna ma jeden cel - dopaść sprawcę, który zniszczył jego rodzinę i zrównać z powierzchnią ziemi przypominający o dramacie teatr...

W pewnym momencie losy tych trzech osób krzyżują się. Co z tego wyniknie?

"Pejzaż nocnych rozmów" - Wanda Majer-Pietraszak

"(...) Bo bliskość nie musi wynikać z urodzenia. To może być decyzja, 

że chcą tego - potrzebują - obie strony, które mają sobie coś do przekazania."

Co prawda, książki Wandy Majer-Pietraszak zdobią półki mojej biblioteczki, ale to "Pejzaż nocnych rozmów" jest moim pierwszym spotkaniem z piórem autorki. Nie mogłam przejść obojętnie obok niezwykle nastrojowej, nieco sensualnej i melancholijnej, a nade wszystko tajemniczej okładki najnowszego utworu pisarki. Musiałam się przekonać co też enigmatycznego kryje się za tą oprawą. I cóż, o ile ciekawość zaspokoiłam, o tyle usatysfakcjonowana z lektury nie jestem. Dlaczego? Odpowiedź w dalszej części tekstu.

"Strażniczka miodu i pszczół" - Cristina Caboni

"(...) - Pszczoły są strażniczkami kwiatów, moje dziecko. I są mądre.

Wszystko o nas wiedzą. Karmią nas, leczą, przekazują nam swoją wiedzę.

Trzeba tylko umieć ich słuchać. Nie musisz się ich bać."

 

Pióro Cristiny Caboni nie było mi dotąd znane, choć słyszałam co nieco o jej poprzedniej książce "Zapach perfum". Wówczas nie zaintrygowała mnie zbytnio wspomniana powieść, ale teraz, po zaznajomieniu się z najnowszą pozycją autorki wiem, że sięgnę po każdą stworzoną przez nią historię. Albowiem styl pisarki jest płynny i lekki, a ukazana przez nią fabuła frapująca i wciągająca. Poza tym mieszkankę Sardynii cechuje umiejętność rozbudzania ciekawości w czytelniku oraz ożywiania jego wyobraźni, co moim zdaniem jest niezwykle istotne. Jednak to nie wszystko, C. Caboni wprowadza w opowieść coś, czym czaruje, mami i przyciąga na tyle, że ani przez chwilę nie myśli się o przerwaniu lektury. Co to takiego?

"Miłość ma twoje imię" - Ilona Gołębiewska

"(...) Bo są w życiu takie rzeczy i osoby, o które warto walczyć do samego końca."

"Miłość ma twoje imię" to już moje czwarte spotkanie z piórem Ilony Gołębiewskiej. Pniewską serię skrywającą klimatyczną, enigmatyczną i nade wszystko poruszającą opowieść utkaną przyjemnym stylem i przedłożoną w postaci trzech tomów bardzo polubiłam. Mogę nawet powiedzieć, że oczarowała mnie wizualnością, niepowtarzalną aurą i ciepłym promykiem wyłaniającym się z każdej części opowiedzianej historii. I choć nie była pozbawiona mankamentów, to jednak znalazła trwałe miejsce w mej pamięci, a każde spojrzenie na tę serię napawa mnie sentymentalną nutą. Dlatego też nie mogłam odmówić sobie sięgnięcia po najnowszą powieść warszawskiej pisarki, licząc na kolejną wspaniałą podróż po meandrach losów ludzkich. Czy i tym razem ujęta opowieść skradła me serce? 

"Pamiętnik ze starego domu" - Ilona Gołębiewska

"(...) Największym prezentem, jaki można podarować drugiemu człowiekowi, jest obecność.

Wystarczy, że jesteś. Nic więcej się nie liczy. Nic więcej nie musisz. 

To, że jesteś, jest twoim największym podarunkiem dla innych.

Bez ciebie nic nie byłoby takie samo."

 

Z utęsknieniem wyczekiwałam ostatniego już tomu pniewskiej serii zatytułowanego "Pamiętnik ze starego domu". Cudnie ozdobiona oprawa zaspokajająca potrzeby estetyczne, przywołująca nieziemski zapach i piękne wspomnienia zapowiadała ciekawą lekturę. Nie ukrywam, że liczyłam na to, iż będzie intrygująco, refleksyjnie, wzruszająco, a chwilami i beztrosko. Nie pomyliłam się.

Zapowiedź: "Tajemnice starego domu" - Ilona Gołębiewska

Czasami wystarczy jedna chwila, by na kawałki rozpadł się na pozór idealny wizerunek rodziny, a jej mroczne tajemnice sprowadziły problemy na kolejne pokolenia. „Tajemnice starego domu” Ilony Gołębiewskiej, autorki, która podbiła serca polskich czytelniczek, w księgarniach już 22 listopada.