"(...) Każdy człowiek jest inny, nie tylko wizualnie. Ta inność pozwala nam się rozwijać.
Podobnie jest u zwierząt.
Nasze światy, nasze emocje niczym się od siebie nie różnią.
Nie powinniśmy uzurpować sobie prawa do decydowania o życiu lub śmierci tych istot.
Podobno mamy dusze, a one nie mają, czyżby?"
Autora publikacji "Gawędy o wilkach i innych zwierzętach" kojarzę
przede wszystkim z programów telewizyjnych o podłożu przyrodniczym, a
także tych skierowanych dla dzieci i młodzieży. Zawsze mój podziw budzi
to, z jakim oddaniem, zaangażowaniem i pasją Marcin Kostrzyński opowiada
o zwierzętach leśnych. Sam od ponad dwudziestu lat prowadzi sierociniec
dla dzikich zwierząt, a jego prawdziwy dom znajduje się właśnie w
chatce położonej w lesie. Zapragnęłam zatem zgłębić swą skromną wiedzę i
poznać świat z perspektywy osoby na co dzień mającej styczność z
istotami intrygującymi i wcale nie takimi złymi, jak postrzega owe wielu
ludzi. Dlatego też postanowiłam sięgnąć po wspomnianą książkę.
Książkę niepozbawioną pozytywnych wrażeń, chwil refleksji i nostalgii,
pełną ciepła, zaangażowania, wnikliwych obserwacji i trafnych
spostrzeżeń. Prosty przekaz nasączony emocjonalnym zabarwieniem sprawia,
że z ciekawością, uwagą i niewątpliwie przyjemnością chłonie się
kolejne rozdziały ukazujące nierzadko wzruszające, czasem otulone
humorem, a nade wszystko piękne historie. Codzienne życie zwierząt, ich
zachowania, przyzwyczajenia, wzajemne relacje, a także relacje z ludźmi -
w szczególności z autorem będącym często ich opiekunem, zaufanym
członkiem rodziny, a nawet bywało, że i matką, która nakarmi i zapewni
bezpieczeństwo - to tylko namiastka tego, z czym stykamy się, czytając
ową książkę. Uratowany wilk Kampinos, wilczyca Harda uzależniona od
obecności człowieka, niezwykłe pasiaczki, które straciły matkę w wyniku
postrzału, zjawiskowa łania Ślicznotka, pies Kulka, który zmienił życie
swego pana, bystre wiewiórki i ciekawe susły - to tylko niektóre ze
zwierząt, o których pisze Marcin Kostrzyński. Każde z tych stworzeń
ujęło dziennikarza, znalazło miejsce w jego sercu i pozostawiło po sobie
trwały ślad i obraz.
Jednak owa publikacja to
nie tylko opowieść o zwierzętach, ale również o samym jej twórcy, który
niegdyś zupełnie inaczej owe postrzegał. Zawsze mu wpajano, że na
przykład wilki są złe z natury, brał też udział w polowaniach, które
swego czasu niejako go fascynowały. Mówiąc krótko, był czynnym myśliwym,
który pewnego dnia zmienił kierunek i stał się bacznym obserwatorem i
opiekunem zwierząt. Momentem przełomowym okazało się spotkanie z małymi
dzikami, które doświadczyły okrutnej straty. Pomimo upływu lat, autor
nadal miewa wyrzuty sumienia, żal do siebie, że kiedyś jego stanowisko
wobec żyjących istot leśnych bardzo odbiegało od tego obecnego. I choć z
myśliwymi jest tak jak z alkoholikami - zawsze nimi pozostaną - to
jeśli tylko bardzo chcą, potrafią obrać tę właściwą, dobrą drogę. Drogę
ku ochronie natury, szacunku do zwierząt i empatii.
Bowiem
każde zwierzę ma przecież uczucia, czego dowodem są momenty opisane w
tejże publikacji. Tęsknota, cierpienie, silna więź poszczególnych
członków stada, obchody żałoby, radość, miłość, chęć życia, walka o byt,
wierność, przyjaźń, inteligencja - owe emocje nie są obce zwierzętom.
One doświadczają ich każdego dnia, a ten jest dla nich walką o
przetrwanie na tej ziemi. Historie ujęte w książce pokazują, że to nie
zwierzę jest zagrożeniem dla człowieka, że jest wprost odwrotnie. I co
ważne, że dobra relacja człowieka z dziką zwierzyną jest możliwa.
Stworzenie, które doznało dobra, oddania i pozytywnych uczuć ze strony
ludzi, pamięta i wraca.
"Gawędy o wilkach i
innych zwierzętach" to cudowna opowieść, po którą warto sięgnąć. Zmusza
do refleksji, uświadamia istotne fakty, wpływa na zmianę postrzegania
tych wyjątkowych istot. Co najbardziej lubią jeść dziki (i nie jest to
ani kukurydza, ani nie są to żołędzie)? Co czynią jelenie po śmierci
członka rodzinnego stada? Jakie zwierzę leśne można nazwać idealnie
dobrym? Jak zachowują się susły po hibernacji? I do czego posuwał się
autor, aby móc sfilmować zwierzęta? Odpowiedzi znajdziecie w książce.
Zachęcam do zajrzenia do świata zwierząt zamieszkujących lasy.
Niejednokrotnie się zdziwicie, wzruszycie i uśmiechniecie. Polecam!
Naprawdę warto!
"(...) Z byciem myśliwym jest tak jak z alkoholizmem.
Jeśli ktoś był alkoholikiem, pozostanie nim zawsze, może jedynie przestać pić."
Tytuł: "Gawędy o wilkach i innych zwierzętach"
Autor: Marcin Kostrzyński
Autor: Marcin Kostrzyński
Wydawnictwo: Świat Książki
Data wydania: 2018
Ilość stron: 256
Oprawa: miękka
Kategoria: literatura faktu
Egzemplarz recenzencki
Dobrze, że książka zmusza do refleksji. Będę miała ten tytuł na uwadze.
OdpowiedzUsuńSkoro daje do myślenia ,to warto po nią sięgnąć. 😊
OdpowiedzUsuńZachęciłaś mnie :)
OdpowiedzUsuńMyślę, że mogłabym się na nią skusić. :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie ♥♥
Nie oceniam po okładkach