"Ogród Zuzanny" (tom I: "Miłość zostaje na zawsze") - Justyna Bednarek & Jagna Kaczanowska

"(...): kochaj i rób, co chcesz. Ale najpierw kochaj. I zacznij od siebie."

Dlaczego zdecydowałam się sięgnąć po najnowszą propozycję Wydawnictwa W.A.B.? Na ów fakt złożyło się kilka zasadniczych czynników. Po pierwsze, moją uwagę przyciągnęła delikatna oprawa zapowiadająca piękną i klimatyczną historię. Po drugie, uwielbiam powieści, na które składa się kilka tomów, albowiem można się nimi długo delektować (o ile oczywiście są tego warte). Po trzecie, zaintrygowała mnie informacja, iż sprawczyniami historii ukazanej w publikacji są dwie kobiety - dziennikarki, co w przypadku literatury obyczajowej jest jeszcze rzadkością (choć ostatnio staje się modnym zabiegiem). Tenże zamysł niewątpliwie wyzwala w czytelniku ciekawość połączenia i ewentualnego zacierania się styli pisarskich obu autorek oraz budzi zainteresowanie dotyczące ujęcia podjętych zagadnień, poprowadzenia poszczególnych kłębków fabularnych oraz nadanego im tonu. A ponadto, co najważniejsze, nasuwają się wówczas proste pytania. Co wynikło z tegoż duetu? I czy pomysł stworzenia obyczajowej powiastki przez autorkę bajek dla dzieci i psychologa był trafiony?

Justyna Bednarek - z wykształcenia romanistka, a z wieloletniej praktyki zawodowej - dziennikarka i redaktorka. Autorka nagradzanych książek dla dzieci (Niesamowite przygody dziesięciu skarpetek zdobyły Warszawską Nagrodę Literacką oraz nagrodę Empiku "Przecinek i kropka"; Pięć sprytnych kun zyskało nominację do tytułu Książki Roku polskiej sekcji IBBY, a także trafiło na jej listę rekomendowaną). Na podstawie Skarpetek powstaje serial animowany. Mieszka  na warszawskich Bielanach, z dziećmi, psami i myszoskoczkami. Planuje założenie kurnika.

Jagna Kaczanowska - jest psychologiem i dziennikarką miesięcznika "Twój STYL". Mieszka z rodziną pod Warszawą. Ma trzy psy, trzy koty i konia. W czasie wolnym uwielbia czytać i zajmować się ogrodem, w którym hoduje się historyczne odmiany róż i kilkadziesiąt odmian peonii. (źródło: okładka książki)  

Stara Leśna - miasteczko oddalone od Warszawy zaledwie czterdzieści kilometrów. Ulica Jeża - to tu stoi skromna i wiekowa willa Kurza Stopka. W niej rozgrywają się losy trzech charakternych kobiet: niespełna dziewięćdziesięcioletniej Cecylii, jej córki Krysi i wnuczki Zuzanny oraz jedynego przedstawiciela płci męskiej, prawnuka nestorki, dwunastoletniego Wojtka. Życie rodziny Czapliczów nigdy nie było usłane różami, ale jej członkowie starają się sobie radzić, jak najlepiej potrafią, pomimo częstych nieporozumień i wzajemnych niesnasek zapoczątkowanych w przeszłości. Kochają się, sprzeczają, marzą i skrywają tajemnice. Łagodząca spory Cecylia w okrągłe urodziny pragnie udać się w podróż w swoje rodzinne strony przywołujące poruszające wspomnienia. Konfliktowa i kąśliwa Krystyna zaprzyjaźnia się z kobietą, którą kierują nieuczciwe intencje. Natomiast samotna matka, Zuzanna, na którą spadła rola utrzymania rodziny, ciężko pracuje w firmie projektującej ogrody. A nastoletni Wojtek zaczyna sprawiać kłopoty wychowawcze. Pewnego sobotniego dnia najmłodsza kobieta rodu Czapliczów otrzymuje kolejne polecenie od swego bezlitosnego szefa. Musi pilnie spotkać się z właścicielem fabryki, który nabył przepiękną posiadłość w Jolancinie, wymagającą nie tylko diametralnego remontu, ale także zagospodarowania terenu wokół niej. Zuzanna, zatrwożona perspektywą utraty pracy w przypadku odmowy, udaje się pod wskazany adres. I wtem dostrzega Adama Przygodzkiego, jej dawną i niespełnioną miłość. Kobieta przyjmuje zlecenie i posługując się wiktoriańskim językiem roślin przekazuje mu wiadomość. Pozostaje tylko pytanie, czy mężczyzna zdoła ją poprawnie odczytać?

Specyficzna aura odczuwalna już od pierwszej strony i towarzysząca do samego końca utworu, harmonijność nakładanych na siebie pojedynczych nici fabularnych oraz ciepło wydobywające się niewidzialnymi korytarzami z poszczególnych kartek zapisanych prostymi, ale niejako hipnotyzującymi słowami, z pewnością stanowią zalety powieści "Ogród Zuzanny". Stopniowe ujawnianie pojedynczych, a z czasem nieustannie przeplatających się wzajemnie wątków absorbuje i fascynuje, a nade wszystko wyzwala morze rozmaitych emocji. Fabuła w znacznej jej części wypada nad wyraz autentycznie, głównie ze względu na poruszane życiowe aspekty, uwzględniające między innymi: relacje rodzinne i międzyludzkie, samotne rodzicielstwo, rezygnację z marzeń na rzecz pomocy najbliższym, celowe zacieranie przeszłości, konfrontowanie się ze wspomnieniami, dokonywanie wyborów w zgodzie z oczekiwaniami innych (w celu ich zadowolenia), ale kompletnie wbrew sobie, a nawet nieujawnianie prawdy dla dobra wszystkich. Powaga owych zagadnień jest owszem uchwytna, aczkolwiek nierzadko przytłumiona fragmentami niezwykle humorystycznymi i naznaczonymi pozytywną energią, przez co całość powiastki daje poczucie lekkiego odprężenia i pełni właściwości relaksacyjne.

Zwój kilku motywów, niekiedy pełnych wzruszeń i czule dotykających strun duszy, nie stanowi przesytu i nie obciąża myśli, a wręcz przeciwnie, pokryty drobinkami subtelności dodaje smaczku tejże powieści. Gdzieniegdzie pojawiające się w przedstawionej historii wyjątkowe fabularne niuansiki znacząco ją ubarwiają i nadają jej oryginalności. Opowieść jest bowiem intensywną kompozycją niebywałych smaków pieszczących podniebienie i zapachów wypełniających nozdrza oraz pobudzających zmysły. Niepowtarzalna woń drewnianej podłogi, bukietu kwiatowego z róż, peonii, maciejek i lawendy oraz zaparzanych herbat przeganiających smutki, a także zjawiskowy posmak domowych ciast to tylko namiastka cudownej wiązanki będącej powrotem do beztroskiej przeszłości i obrazem odświeżających się stopniowo osobistych wspomnień.

Paleta różnorodnych, barwnych i niezwykle wyrazistych postaci - mieszkańców Starej Leśnej, to również atut wspomnianej powiastki. Prawdziwi, ambitni, wierni sobie i swoim poglądom, zawzięcie walczący z przeciwnościami losu, ludzcy, oddani, gdy trzeba - solidarni, czasem bezkompromisowi - co wynika z ich niegdysiejszych przeżyć. Krótko mówiąc, doskonale wykreowani. Cecylia wyciągająca do każdego pomocną dłoń i wskazująca właściwą drogę. Wiecznie niezadowolona Krystyna pesymistycznie spoglądająca w przyszłość. Wrażliwa i skryta Zuzanna. Wojtek spragniony dojrzałego męskiego oparcia. Kazia próbująca porozumieć się ze swoją nastoletnią córką. Zbyt kochliwa Wiola upatrująca w każdym mężczyźnie partnera życiowego. Proboszcz Fąfara, któremu wybór drogi kapłańskiej pomógł uporać się z tragicznym wydarzeniem. Aptekarz, Wiesław Koczocik, uciekający przed wzdychającą do niego Ireną. Robert Kozak marzący o Onufrym i spełniający zaskakujące zachcianki żony. Sąsiad Wtorek - obrońca zwierząt i obsesyjny ekolog. I Adam Przygrodzki - przystojny, bogaty, ale czy szczęśliwy?

"Ogród Zuzanny" to refleksyjna powieść złożona z wielu przesuwających się sprawnie obrazów fabularnych zaprezentowanych za pomocą lekkiego, i co najważniejsze, przyjemnego stylu. To historia o miłości, przyjaźni, odkrywaniu bolesnych kart przeszłości, wyjawianiu sekretów, wybaczaniu, poszukiwaniu szczęścia i swego miejsca na ziemi, o nadziei i przeznaczeniu. O tym, że słowa nie są niezbędne do wyrażenia uczuć, wystarczy jedynie znajomość języka kwiatów. Słowa wypowiadane przez człowieka są ulotne, a te wyławiane z kwiatów nigdy nie przemijają.

To opowieść, która pasjonuje, porywa i zabiera w sympatyczną, a nade wszystko emocjonalną podróż, z której prawdę mówiąc nie chce się wracać. Z drugiej jednak strony świadomość, iż owa przygoda będzie kiedyś kontynuowana, ułatwia rozstanie z jej pierwszym odcinkiem, tym bardziej, że jego zakończenie stanowi nie lada zachętę na poznanie ciągu dalszego. Oby ten prędko nastąpił...

Ujmujący, pachnący, subtelny, pełen wdzięku i miłości. Taki właśnie jest tytułowy ogród Zuzanny, do odwiedzin którego serdecznie zapraszam.

Przenieś się na chwilę do Starej Leśnej, udaj się na ulicę Jeża, znajdź stary drewniany domek, otwórz furtkę, podążaj wyznaczoną ścieżką do nastrojowej willi, przekrocz jej próg, zajrzyj do środka i daj się ponieść emocjom. Gwarantuję, że się nie zawiedziesz!
 

To jak, spróbujesz?

Cytaty:

 "- (...) W samotności może i coś się da wyleczyć, ale zajmuje to znacznie więcej czasu."

"- (...) Różnie w życiu bywa. Czasem ktoś wam zalezie za skórę albo wymusi pierwszeństwo.

Albo zrobi coś naprawdę złego. Odpuśćcie.

Im dalej w las, tym wyraźniej to widzę: w życiu najważniejsza jest umiejętność przebaczania."

"- (...) Czasem, nie wiedzieć czemu, nasze życie przestaje być proste, zaczyna wić się i szaleć..."

"- (...) Pewnie wszystko, co żyje, ma uczucia, może nawet coś na kształt myśli.

Nie trzeba do tego zapewne mózgu i centralnego układu nerwowego.

Przeciwnie: czasem ci, którzy powinni odczuwać i okazywać emocje, są jak z kamienia. 

Albo lodu..."

"(...) miłość trafia się raz w życiu. Mogą być potem inne, ale taka jest jedna... jedyna.

Na taką miłość nigdy nie wolno zamykać serca, bo całe życie będzie się cierpieć z tego powodu."

"- (...) Jeśli się kogoś kocha, to się go nie zdradza. 

Bo wybierasz towarzystwo kochanej osoby, a nie - kogoś innego."

"- (...) Miłość to decyzja. Wybieram ciebie."

"- (...) W naszym wieku, moja kochana, już się nie powinno fundować sobie 

takich bomb kalorycznych.

- W naszym wieku?! - Zuzanna popatrzyła na matkę w osłupieniu. - Przecież jestem twoją córką, 

więc jest między nami kilka dobrych lat różnicy?!

- Od pewnego momentu różnice się zacierają - ciągnęła Krystyna. - Dwadzieścia lat w tę czy we w tę 

- to nie ma znaczenia."

" - (...) Trzeba się lubić bawić - to raz.

Trzeba się ruszać - to dwa.

Trzeba bardzo kochać - to trzy.

No i najważniejsze. Angażować się w życie rodziny."

"- (...) Ludzie wyobrażają sobie, że wybaczenie to będzie jakieś przyjemne uczucie,

ciepełko wokół serca albo nagły przypływ sympatii do dawnego wroga.

I że to przyjdzie samo. A tak się nigdy nie dzieje. 

To jest decyzja, jak z rzucaniem palenia - po prostu postanawiasz, 

że od tej chwili będziesz się zachowywać, jakby tego zła, które cię spotkało, nigdy nie było. 

Nie zapomnisz - bo to niemożliwe. 

Nie zdusisz wszystkich złych uczuć - nikt nie ma nad nimi władzy. 

Po prostu nie będziesz ich brał pod uwagę. Tylko tyle." 

 

Tytuł: "Ogród Zuzanny" (tom I: "Miłość zostaje na zawsze")
Autor: Justyna Bednarek & Jagna Kaczanowska
Wydawnictwo: W.A.B.
Data wydania: 2018  
Ilość stron: 416
Oprawa: miękka

Kategoria: literatura obyczajowa

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu W.A.B.

Informacja prasowa:

Opowieść o uczuciach sekretnym językiem kwiatów

Bohaterowie książki poznali i pokochali się na studiach, jednak nie dane było im być razem. Adam wyjechał za granicę, po jakimś czasie ożenił się i przejął zarząd nad majątkiem teściów. Zuzanna zaś rzuciła studia, krótko była mężatką. Od lat samotnie wychowuje dziecko. Jednak los jest przewrotny i – po trzynastu latach – spotykają się na nowo. Jak potoczy się dalej ta historia opowiedzą autorki książki „Ogród Zuzanny” (W.A.B) Justyna Bednarek i Jagna Kaczanowska. Spotkanie autorskie w salonie Empik Junior 8 lutego poprowadzi Kinga Burzyńska.