Oddech śmierci - J. Bagrij

"Siadam. Sukienka jest rozdarta. Nawet nie zauważyłam, kiedy to się stało. 

Teraz to już nie jest ważne. Nic nie jest ważne. Nie. Jednak coś jest. 

To, kiedy zginę. I czy zginę. I czy nastąpi to szybko."

Czasami jest tak, że książka, której się z jakiegoś powodu obawialiśmy, okazuje się być jedną z lepszych dotąd przez nas przeczytanych. Właśnie tak się zdarzyło w przypadku powieści "Oddech śmierci". Z jednej strony jej oczekiwałam, a z drugiej czułam lekki strach przed tym, co w niej zastanę. Jak już kiedyś wspomniałam przy jakiejś wcześniejszej recenzji, czytuję kryminały, rzadziej thrillery, ale przed ich wyborem staram się zaczerpnąć jakiejś wiedzy od innych osób - czytelników, czy mają w nich miejsce krwawe i drastyczne sceny, bo niestety takowych nie mam zamiaru czytać, po prostu nie lubię. Jeśli chodzi o "Oddech śmierci" - nie zapoznałam się z żadną recenzją. Po okładce i poniekąd tytule, mogłam się jedynie domyślać, że pewnie będą miały miejsce sytuacje bądź opisy, których nie dam rady udźwignąć. I w jakimś stopniu się nie myliłam, jednak nie było ich dużo, a poza tym zwyczajnie je ominęłam. Muszę przyznać, że prolog mnie bardzo zaintrygował. Pomyślałam, że to będzie ekscytująca lektura. I rzeczywiście tak było, ale dopiero po kilkudziesięciu stronach. Z każdym kolejnym rozdziałem zaczęło się robić coraz ciekawej, z każdą kolejną stroną wciągałam się jeszcze bardziej w ukazaną historię, nie mogłam się od niej oderwać, zostałam totalnie zahipnotyzowana.

O czym zatem opowiada książka?

W mieście, w krótkim odstępie czasowym, a także w różnych miejscach zostają znalezione zmasakrowane zwłoki kobiety i mężczyzny. Niestety sprawca nie pozostawia żadnych śladów, a jedynie pewne znaki i informacje, które mogą naprowadzić detektywów na jakiś trop. Wszystko jednak wskazuje na to, że zbrodnie były idealnie zaplanowane i doprecyzowane. Na tej podstawie stwierdzono, że ma się do czynienia z seryjnym zabójcą. Detektywi prowadzący dochodzenie, starają się rozwikłać tę sprawę, ale nieustannie napotykają na przeszkody. Kiedy już im się wydaje, że zdemaskowali sprawcę tych potwornych zabójstw, okazuje się, że odnaleziono kolejne ciało, a na dodatek jedna z osób mogących mieć coś wspólnego ze zbrodniami, zostaje porwana. To jeszcze bardziej komplikuje prowadzone śledztwo i sprawia, że praktycznie muszą zaczynać od początku. Pojawiają się coraz to nowe fakty, pewne tajemnice z przeszłości, a poza tym w sprawę zamieszani są w jakimś stopniu policjanci, biznesmeni oraz jedna z najbogatszych rodzin w kraju.

Jakie tajemnice z przeszłości odkryją policjanci? Kto i dlaczego zostanie porwany? Kto okaże się być zabójcą? Dlaczego morderca dokonał tak makabrycznych zbrodni i czym się kierował? Jak zostanie poprowadzone śledztwo i co z niego wyniknie?

Książkę oceniam bardzo pozytywnie, pomimo moich wcześniejszych obaw i kilku drobnych szczegółów. Może zacznę od tego, co mnie w niej najbardziej ujęło. A zatem na pierwszym miejscu jest fabuła - niepowtarzalna, oryginalna, pełna tajemnic, zagadek, zawiłości oraz wszelakich niezwykłych powiązań. Od pewnego momentu czytałam powieść z ogromnym zaangażowaniem, napięciem, skupieniem i ciekawością tego, co dalej nastąpi, a przede wszystkim, jakie ta cała historia będzie miała zakończenie. Tak naprawdę nie raz miałam mętlik w głowie i nie potrafiłam tak do końca wskazać zabójcy. Z prostego powodu, mianowicie z każdym kolejnym rozdziałem odkrywane były kolejne karty, fakty z przeszłości bohaterów, co zdecydowanie utrudniało wytypowanie mordercy. Uważam jednak takowe posunięcie za plus. To sprawiło, że nie tylko chciałam jak najszybciej poznać sprawcę wszystkich zabójstw, ale przede wszystkim jego motywy i cele. I szczerze mówiąc, zakończenie całej historii bardzo mnie zaskoczyło, a w szczególności powody, dla których sprawca dokonał makabrycznych zbrodni. Osobiście musiałam ominąć jedynie momenty, w których opisywane były zwłoki. Po pierwszych zdaniach poczułam wstręt, obrzydzenie i zniesmaczenie i po prostu te fragmenty opuściłam.

Urzekł mnie również sposób, w jaki autorka przedstawiła relacje łączące poszczególnych bohaterów. Szczerze mówiąc, nie spotkałam się jeszcze z tak pokrętnymi powiązaniami. W tej powieści nie ma jednego głównego bohatera, jest ich kilku, a każdy z nich jest zupełnie inny, tajemniczy i wprowadza coś wyjątkowego i interesującego w tę całą historię. Najpierw poznajemy rodzeństwo: Natalie i Ethana, którzy są bliźniakami i których łączy silna więź. Natalie jest nadopiekuńczą siostrą, uważającą, że brat nie poradziłby sobie w życiu, gdyby jej zabrakło. Zawsze o niego dbała, poświęcała się dla niego, a on z czasem dopiero zaczął to dostrzegać i doceniać. Ona prowadzi galerię, a on jest malarzem. Następnie zostają nam ukazani Mark i Paul, współlokatorzy, pracujący razem w policji, prowadzący śledztwo dotyczące trzech zabójstw. Wraz z nimi w zespole jest Rose, która niegdyś była związana z Markiem, a z Paulem niestety nie darzą się sympatią, co bardzo często przeszkadza i utrudnia dochodzenie. Kobieta ma jeden cel - jak najszybciej osiągnąć awans, zresztą nie jest w tym odosobniona. Dalej jest Olivia - kobieta bogata, wyniosła, pewna siebie, związana swego czasu z Ethanem, a teraz spotykająca się z jednym z policjantów. Jej kuzynka Clare, za którą nie przepada, jest jedyną córką najbogatszego i najpotężniejszego człowieka w kraju. Inną znaczącą postacią w powieści jest James Montego, współwłaściciel galerii, kochający pieniądze, adorujący Natalie i nie mogący się porozumieć z Ethanem. Ponadto ukazanych jest mnóstwo innych osób, a każda z nich odgrywa pewną rolę  w wyjaśnieniu sprawy. Oprócz tego, pomiędzy wszystkimi postaciami występują dziwne i pokręcone powiązania, a stopniowe odkrywanie ich było naprawdę bardzo intrygujące.

Natomiast, gdybym miała wskazać jakieś minusy powieści, to na pewno był to jej początek (kilkanaście stron), który lekko mnie znudził, dlatego dwukrotnie podchodziłam do lektury. Z jakiegoś bliżej nieokreślonego mi powodu, po prostu mnie nie zaciekawił. Poza tym na pierwszych kilkunastu stronach poznajemy większość ukazanych w książce bohaterów i można było się trochę pogubić po otrzymaniu tej sporej dawki informacji. Jednak później, z każdą kolejną kartką, było już coraz lepiej, zaczęło się coś dziać, pojawiały się coraz to nowe wątki i powiązania. Uwagę zwraca także fakt, że w żadnym momencie nie jest ujawnione, gdzie tak naprawdę toczy się akcja, w jakim mieście czy kraju. Pewne jest tylko to, że bohaterom nadano obcojęzyczne imiona, a ich wykonywanym obowiązkom przypisano zagraniczne odpowiedniki np. lekarz medycyny sądowej nazwany został koronerem.

Podsumowując, powieść jest dobrze napisana, prostym łatwo przyswajalnym językiem. Autorka musiała przed jej stworzeniem nabyć ogromną wiedzę między innymi z zakresu zaburzeń osobowości, pracy w prosektorium, w policji czy analizy dowodów zbrodni. Idealnie zostały przedstawione i doprecyzowane poszczególne morderstwa,  świetnie wykreowano poszczególnych bohaterów i ich emocje,  mistrzowsko pokazano relacje ludzkie, a także doskonale połączono trzy światy: artystyczny, policyjny i przestępczy. Jestem pod wrażeniem książki, tym bardziej, że jest debiutem literackim, na dodatek niezwykle udanym (pomijając oczywiście początek). Mam nadzieję, że to nie jest pierwsza i ostatnia powieść autorki, ponieważ z wielką chęcią sięgnę po kolejne pozycje.

"Ta sprawa uświadomiła jej, jak mało korzysta z życia. Nikt przecież nie zna daty swojej śmierci. 
Trzeba wyjść z bezpiecznej strefy, aby poczuć wolność, szczęście, piękno świata. 

Nie powinno się wciąż odkładać marzeń na jutro, bo ono może nie nadejść."

Tytuł : "Oddech śmierci"
Autor : Joanna Bagrij
Wydawnictwo : Czarna Kawa
Rok wydania : 15 lipca 2016
Oprawa : miękka
Ilość stron : 360


Serdecznie polecam !

 Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Czarna Kawa.