Przedpremierowo: "Dzisiaj rozmawiamy o Pani" - A. Nabrdalik

"(...) W życiu nie chodzi o to, kim jesteśmy,

tylko jak i z kim jesteśmy."

Swego czasu - jakieś kilka lat temu - uwielbiałam czytać wywiady, ale zazwyczaj były prowadzone z ludźmi z pierwszych stron gazet, sławnymi i lubianymi. Nigdy natomiast nie miałam okazji sięgnąć po publikację, która zawierałaby rozmowy z najbliższymi znanych osobistości, a przede wszystkim z żonami, które - jak się okazuje - nie pozostawały w ich cieniu, które również wiele osiągnęły w swoim życiu, niekiedy się poświęcając, ale dzięki temu później mogły realizować swoje pasje i marzenia. Gdy ujrzałam na okładce książki listę kobiet, z którymi autorka przeprowadziła dialogi, natychmiast postanowiłam, że chcę je poznać i dowiedzieć się czegoś więcej na temat ich życia u boku popularnych mężów: czy jest bądź było szczęśliwe i spełnione, czy stanowi swego rodzaju wyzwanie, czy wymaga poświęceń albo jak wygląda ich zwykły dzień. Nie ukrywam, że podjęłam decyzję o lekturze tejże książki głównie z czystej ciekawości i pragnienia uzyskania szczegółowych informacji czy też ciekawych anegdot z życia sławnych małżeństw. Ale przyznaję również, iż pomyślałam, że publikacja ta może stanowić doskonały przerywnik pomiędzy literaturą obyczajową a thrillerami, po które sięgam ostatnimi czasy najczęściej. Ponadto - jak zwykle - ujęła mnie oprawa, która zdecydowanie przyciąga uwagę głównie za sprawą prostoty i stonowanej kolorystyki. Czy moim zdaniem warto było sięgnąć po ową książkę? Czy jest godna polecenia? Zapraszam na moją opinię.

Agnieszka Nabrdalik - ukończyła filozofię i socjologię wsi na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Dziennikarstwo to jej pasja i zawód. Publikowała reportaże i wywiady w prasie polskiej i zagranicznej. Jest współautorką książki "Nieodwracalne"/"The Irreversible", w której rozmawia z byłymi więźniami niemieckich nazistowskich obozów koncentracyjnych. (źródło: okładka książki "Dzisiaj rozmawiamy o Pani")

"Dzisiaj rozmawiamy o Pani" to siedem wspaniałych i wartościowych rozmów z żonami sławnych mężów, przeprowadzonych wnikliwie, a zarazem delikatnie, z wyczuciem przez Agnieszkę Nabrdalik, która przez wiele lat współpracowała z mężem, będącym znanym fotografem, dlatego też poniekąd doskonale rozumie swoje rozmówczynie, ich przeżycia, doświadczenia, a przede wszystkim uczucia. Jako pierwsza na pytania dziennikarki odpowiada Monika Gawlińska - żona Roberta Gawlińskiego (lidera zespołu Wilki), matka dwójki dorosłych synów, menadżerka Wilków, autorka tekstów, a także poetka. Drugą kobietą, która zgodziła się na rozmowę jest Alicja Kapuścińska - żona śp. Ryszarda Kapuścińskiego (były dziennikarz, korespondent PAP na obszarze Ameryki Łacińskiej), matka mieszkającej w Kanadzie córki zajmującej się fotografią artystyczną, lekarka specjalizująca się w pediatrii, obroniła również doktorat. Trzecią rozmówczynią jest Wacława Myśliwska - żona Wiesława Myśliwskiego (pisarz i laureat Nagrody Literackiej "Nike"), matka dorosłego syna - historyka mediewisty, polonistka, redaktorka. Kolejną żoną znanego męża jest Karolina Niedenthal - żona Chrisa Niedenthala (fotografa), matka Philipa - dziennikarza, tłumaczka literatury niemieckojęzycznej. Następnie dziennikarka rozmawia z Jolantą Pawlik - żoną Włodka Pawlika (kompozytor, pianista jazzowy, laureat nagrody Grammy), pianistką, menadżerką i producentką płyt męża oraz producentką i współorganizatorką jego koncertów i festiwali. Następnie autorka podejmuje dialog z Anną Religa - żoną śp. Zbigniewa Religi (kardiochirurg, polityk, senator), matką dwojga dorosłych dzieci: syna i córki, doktorem nauk medycznych. Ostatnią kobietą, z którą został przeprowadzony wywiad jest Wiesława Starska - żona Allana Starskiego (scenograf), kostiumolog - projektowała kostiumy do filmów m.in. Andrzeja Wajdy czy Agnieszki Holland, a także do wielu sztuk teatralnych. Każdy z wywiadów zapoczątkowany jest krótką notką o samej rozmówczyni oraz czarno-białym zdjęciem ślubnym ze sławnym mężem.

"Dzisiaj rozmawiamy o Pani" to opowieść o życiu prywatnym i zawodowym, miłości, dzieciństwie, młodości, macierzyństwie, pasji, marzeniach, chorobie, śmierci, pracy oraz poświęceniu, a także o tęsknocie i nadziejach. Każda z kobiet opowiada o swoim życiu, nie idealizując go, nie ubarwiając i nie pokazując go tylko w pięknych i kolorowych barwach. Rozmówczynie ukazują swoje słabości, wady i zalety, a także uzależnienia np. od papierosów. Dzielą się swoimi porażkami i sukcesami. Chwalą się swoimi osiągnięciami, co nie zawsze przychodzi im z łatwością. Istnieje bowiem przekonanie, że kobiety te żyły zawsze w cieniu swych mężów. Owszem, bywało tak (choć nie we wszystkich przypadkach), ale tylko przez pewien okres. Rezygnowały niekiedy ze swoich marzeń, aby wspomagać partnerów, mobilizować ich, ukierunkowywać, doradzać i ułatwiać im pracę, zapewniać jak najlepsze warunki do tworzenia czy regeneracji. Zajmowały się dziećmi, dbały o ognisko domowe, nie sprzeciwiały się wyjazdom mężów, ich czasowej nieobecności, izolacji w pokoju obok (na czas pisania) czy późnym powrotom z pracy. I choć nie było im łatwo, to cierpliwie czekały, bo wiedziały, że to wszystko zmierza w dobrym kierunku i że kiedyś przyjdzie pora na realizację ich pasji, że nadejdzie ich czas, ich wymarzona chwila. Tak było między innymi w przypadku Jolanty Pawlik, która dopiero po kilkudziesięciu latach małżeństwa wydała swoją płytę albo Moniki Gawlińskiej, której wiersze dopiero niedawno ujrzały światło dzienne i zostały wydane w formie tomiku (wcześniej pisywała do szuflady). Inne natomiast od początku się spełniały w swoich dziedzinach i pomimo napotykanych wszelakich trudności i życiowych przeszkód, umiejętnie godziły życie prywatne z zawodowym.

Owa publikacja to nie tylko portrety rozmówczyń, ale również obrazy małżeństw - być może nie do końca idealnych, aczkolwiek szczęśliwych i spełnionych, w których zawsze istotne role odgrywał szacunek, kompromis, wyrozumiałość, dbałość o wzajemne relacje i jak najlepsze wspólne życie, podział obowiązków i ról, poczucie bezpieczeństwa, przyjaźń, a przede wszystkim piękna i głęboka miłość - uskrzydlająca i  pełna natchnienia. Niestety nie wszystkie kobiety, z którymi Agnieszka Nabrdalik przeprowadziła wywiady, mogą nadal cieszyć się wspólnym życiem ze swoimi mężami. Kilka lat temu odeszli bowiem: Zbigniew Religa - wybitny kardiochirurg oraz Ryszard Kapuściński - legenda polskiego i światowego reportażu. Żony tychże wspaniałych mężczyzn przeżyły ich śmierć na swój własny sposób, nie nazywały i nie nazywają siebie wdowami, ponieważ nie czują się nimi, albowiem pamięć o ich mężach oraz ich zasługach i pasjach jest wciąż żywa.

Dzięki tej publikacji lepiej poznamy kobiety - żony sławnych mężów oraz ich samych. Dowiemy się między innymi: Jak to jest być żoną niekiedy człowieka legendy? O czym pisuje wiersze Monika Gawlińska i czego najbardziej boi się w swoim życiu? Co Wacława Myśliwska sądziła o książkach swego męża - tym bardziej, że była ich pierwszą recenzentką? Jaka przemiana zaszła w charakterze Karoliny Niedenthal i czym była spowodowana? Czy to żona Włodka Pawlika zgłosiła jego płytę do nagrody Amerykańskiej Akademii Muzycznej? Dlaczego dopiero po kilkudziesięciu latach Jolanta Pawlik postanowiła wydać swoją płytę? Jaką działalność w związku z twórczością śp. Ryszarda Kapuścińskiego prowadzi jego żona? Co Anna Religa sądzi o filmie "Bogowie"? Z którymi aktorami współpracowała bądź współpracuje Wiesława Starska i gdzie najczęściej kupuje ubrania? Odpowiedzi na te i wiele innych ciekawych pytań odnajdziecie w omawianej książce.

"Dzisiaj rozmawiamy o Pani" to zbiór bardzo wartościowych, sentymentalnych, melancholijnych, pasjonujących i przepełnionych miłością oraz spełnieniem historii. Każdą rozmowę chłonęłam z przyjemnością, uwagą, wnikliwością i poniekąd poruszeniem. Miałam wrażenie, że siedzę z tymi kobietami w małej i klimatycznej kawiarence i popijając oczywiście wyśmienitą kawę oraz delektując się jej smakiem, wysłuchuję z ogromnym zaangażowaniem pięknych - choć często pełnych wyrzeczeń i poświęceń - opowieści, które traktują o zwykłym życiu znanych ludzi na przestrzeni wielu lat. Zdecydowanie największe wrażenie wywarły na mnie rozmowy Agnieszki Nabdralik z: Anną Religa - kobietą bezpośrednią, szczerą, odpowiadającą na pytania bez owijania w bawełnę, nieukrywającą swojego uzależnienia od papierosów (mimo, iż jest lekarką, w pełni świadomą konsekwencji wynikających z tego nałogu), nieprzedstawiającą siebie tylko w dobrym świetle, a także z Wacławą Myśliwską, która w piękny i wzruszający sposób opowiadała o swoim życiu oraz o mężu i jego twórczości. Natomiast najbardziej pozytywnym i pełnym humoru był wywiad z Moniką Gawlińską, która poniekąd sprawia wrażenie uzależnionej od swojego męża, niepotrafiącej funkcjonować i zwyczajnie żyć bez niego, a przede wszystkim niewyobrażającej sobie już życia bez Roberta.

Podsumowując, "Dzisiaj rozmawiamy o Pani" to niewątpliwie nostalgiczna, mądra, bezpretensjonalna, prawdziwa, wywołująca ciepłe i pozytywne uczucia oraz skłaniająca do wielu przemyśleń publikacja, którą gorąco polecam. Serdecznie zachęcam do lektury.

Cytaty:

"(...) Kontakty z facetami są dużo prostsze.

Jak facet mówi "nie", to znaczy nie, 

jak kobieta mówi "nie", to nie wiadomo, co to znaczy.

Wiem o tym, bo sama w sobie tego nie znoszę.

Uwielbiam jasne sytuacje - to męska część mojej natury."

"Trzymam się zasad - albo się na coś decyduję z pełnym przekonaniem,

albo w to nie wchodzę.

Nie robię niczego dla efekciarstwa. Jestem absolutnie w zgodzie ze sobą. 

We wszystko, co robię, ładuję mnóstwo energii, 

bo tylko wtedy ma to sens."

"(...) Od Roberta usłyszałam, że to ja pokazałam mu,

że życie jest piękne, że nauczyłam go kochać życie.

Nasze życie kocham bardzo.

Może dlatego tak bardzo boję się śmierci -

bo jest takie piękne." 

"(...) Wie pani, człowiek zawsze musi sobie znaleźć alternatywną myśl,

która nawet w śmierci odkryje coś pozytywnego."

"Pisanie porządkuje życie - ustawia dzień za dniem - 

człowiek wchodzi w rytm."

"(...) Niektórzy, nawet ci bardzo zdolni,

nie są w stanie wyjść poza opowiadania,

bo powieść wymaga długotrwałej koncentracji 

i wkręcania się każdego dnia w opisywany świat.

Potem, po skończeniu książki, nadchodzi kolejny trudny moment - 

bolesne wyjście z misternie utkanej rzeczywistości,

w której tkwiło się rok, dwa, trzy lata, a nawet dłużej.

I kolejny stres: czekanie na opinię kogoś drugiego."

"(...) Wolę myśleć do przodu, zamiast rozpamiętywać gorsze czasy.

Już nie użalam się nad sobą.

Jak śpiewał Marek Grechuta:

"Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy".

Tego, co było, już się nie zmieni.

Jakoś to wytrzymałam. 

Czasami lepiej pewnych rzeczy nie rozpamiętywać,

jeżeli nie ma takiej potrzeby, a jest dobrze."

"To prawda, że pacjentów stawiał na pierwszym miejscu. Zawsze.

W pewnej mierze była to zależność emocjonalna, 

ale w większej - poczucie obowiązku.

Zdarzały się tak zwane przypadki,

kiedy był wyjątkowo zaangażowany psychicznie,

ale poczucie obowiązku odzywało się w nim niezależnie od tego,

czy to był tak zwany łatwy, czy trudny chory."

"(...) Nie uznaję pytania: "A po co ci to?".

Nieważne po co, jeśli coś jest piękne."

Tytuł: "Dzisiaj rozmawiamy o Pani"
Autor: Agnieszka Nabrdalik
Wydawnictwo: Literackie
Premiera: 16 marca 2017
Oprawa: miękka ze skrzydełkami

Ilość stron: 252

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Literackiemu.

Książka bierze udział w wyzwaniu: