"Kobiety nieidealne. Magda" - Magdalena Kawka, Małgorzata Hayles

"(...) Chciałam być wilkiem, którego ludzie wprawdzie nie rozumieją, ale akceptują i szanują. 

I nawet niech się go trochę boją, to nie zaszkodzi."

Pierwszy tom cyklu, dwie nieznane mi dotąd autorki oraz nurtujący i tym samym nakłaniający do przekonania się o jego prawdziwości blurb skłoniły mnie w przeważającym stopniu do sięgnięcia po jedną z najnowszych powieści Wydawnictwa Replika. Mowa o książce autorstwa Magdaleny Kawki i Małgorzaty Hayles "Kobiety nieidealne. Magda", która to okazała się dla mnie niemałym zaskoczeniem, przyjemnie spędzonym czasem, i co najważniejsze, zapewniła mi sporą dawkę humoru i relaksu, wprawiając mnie przeto w niebywale dobry nastrój. A nie ukrywam, że to mi było ostatnimi czasy niezbędne. O czym zatem opowiada ukazana w publikacji historia?

Magda odeszła od męża dla kochanka, który, jak sama twierdzi, jest miłością jej życia. Jednak ten nie porzucił żony, jak obiecał, został z nią, tłumacząc się, iż nie może opuścić rodziny. Zraniona, załamana wręcz Magda próbuje zatem zacząć nowy rozdział w swym życiu. Rozwódka wraz z dwunastoletnim synem zajmuje skromne, ale przytulne dwupokojowe mieszkanie w jednym z bloków na poznańskim osiedlu. Skupia się na pracy w wydawnictwie i zleceniach. Podczas pewnego wieczoru z przyjaciółkami, pod wpływem impulsu i niejako alkoholowego upojenia, zakłada konto na portalu randkowym. Tam poznaje mężczyznę o intrygującym nicku Kot Makawity, z którym nierzadko wymienia korespondencję, a z czasem nawet ulega jego wirtualnemu urokowi. Tymczasem nieustannie otrzymuje tradycyjne listy, a ponadto odnosi wrażenie, że jest śledzona...

Otulona ciepłym fluidem, niesamowitą lekkością i niepowtarzalnym urokiem oraz urozmaicona niejednym zabawnym akcentem fabuła pochłania od pierwszej strony i w poczuciu ekscytacji trzyma do samego końca. To pozbawiona monotonii, przepełniona naturalnością i finezją, zwinna, a jednocześnie harmonijna i stabilna emocjonalnie opowieść, od której nie można się oderwać. Która po odłożeniu na chwilkę na stolik woła, aby czym prędzej do niej wrócić i całkowicie się w niej zatracić. Nieczęsto spotyka się książki stanowiące kompozycję wielu idealnie ze sobą współgrających elementów. W przypadku "Kobiet nieidealnych" można śmiało mówić o szczerości, inteligencji, swobodzie, zwyczajności, a nade wszystko czystej prawdzie bijącej z niemal każdej przewracanej kartki. Co więcej, owa powieść jest frapującym splotem nieprzewidzianych zdarzeń. O ile jeden z wątków wydaje się oczywisty od pewnego momentu, o tyle nie jest jasne to, co tak naprawdę wydarzy się na kolejnej stronie. To ciąg zagadek porywających w niesamowity wir pełen humoru i wzruszeń.

Pierwszoosobowa narracja głównej bohaterki tegoż tomu, Magdy, pozwala z wnikliwością wczuć się w rolę kobiety, wspólnie z nią smakować i przeżywać życiowe zawirowania, a trzeba przyznać, że jest ich dość sporo. Aczkolwiek nie daje to poczucia przesytu, wszystko jest wyważone i stonowane. Owe zakręty losu, z którymi mierzy się Magda, chwilami przybierają sentymentalny i tkliwy nastrój, niekiedy wywołują salwy śmiechu, a innym razem poruszają serce, tak po prostu. Czterdziestolatka zawsze może liczyć na swe przeurocze przyjaciółki: przywiązującą dużą uwagę do swego wyglądu i kierującą się własnymi zasadami, Baśkę, ulegającą korporacyjnemu chaosowi i dzielącą się opieką nad synem z Japończykiem Izę, oraz przedszkolankę zakochaną w tunezyjskim ortodoncie, Joannę. Cztery kobiety, tym samym cztery różne indywidualności, różne charaktery, odmienne postrzegania świata i podejścia do przyziemnych spraw i jedna wspólna wartość, jeden wspólny cel - przyjaźń.

Bo właśnie przyjaźń odgrywa jedną z ważniejszych ról we wspomnianej powieści. Piękna, prawdziwa, jedyna w swoim rodzaju przyjaźń na dobre i na złe. Przyjaźń, która scala, zapewnia poczucie bezpieczeństwa, nierzadko staje się ukojeniem i oczyszczeniem. Która wspólnie świętuje sukcesy i razem opłakuje porażki, a gdy trzeba pokazuje swą siłę i determinację w walce z przeszkodami poszczególnych jej członkiń. Przyjaźń, która jest trwała, która wybacza i pozwala rozwijać skrzydła. I której niestraszne małe nieporozumienia, większe skomplikowane akcje z nutką nielojalności, a nawet konkretne osoby. Nic i nikt nie jest w stanie zerwać tej niezwykłej nici porozumienia i miłości. A przecież o miłości też mowa. I nie mam na myśli tylko tej przyjacielskiej, ale przede wszystkim tę między kobietą a mężczyzną. Miłość będącą przeznaczeniem, tę jedyną, jakże bolesną i zawiłą, wystawioną na trudną próbę. Pytanie, czy miłość ową pokona?

Oaza relaksu, przystań serdeczności i uśmiechu, port nieprzewidywalności i wyjątkowości oraz azyl przed otaczającą rzeczywistością - tymi słowy pragnę podsumować powieść Magdaleny Kawki i Małgorzaty Hayles. Gorąco polecam i zachęcam do lektury pierwszej części "Kobiet nieidealnych". Tymczasem ja z wielką niecierpliwością będę oczekiwać na kolejny tom, mając nadzieję, że już wkrótce pojawi się w mojej biblioteczce. 

 

 

"- (...) Dzieci są jak wirus... Ani się spostrzeżesz, a złapałaś. 

To się roznosi i rozprzestrzenia. Zakażone jest całe społeczeństwo; wszedzie widzisz wózki,

place zabaw, ciążowe brzuchy, sklepy z zabawkami, i nagle pewnego dnia odkrywasz, 

że ty też chcesz być chora. Chcesz mieć takie swoje, małe i kochane. 

Takie coś, co należy tylko do ciebie... Że będzie cię kochać za to, że powołałaś je do życia, 

że jesteś taka jedyna i wyjątkowa. 

Dopiero potem zdajesz sobie sprawę, że świat cię oszukał 

i zamiast swojego słodkiego malucha masz w domu jakiś obcy, wrogi byt, 

który na okrągło domaga się pożywienia i cały czas kombinuje, jak cię zrobić w balona.(...).

- I któremu zawsze śmierdzą skarpetki (...)."

 

 

Tytuł: "Kobiety nieidealne. Magda" (tom pierwszy)
Autor: Magdalena Kawka, Małgorzata Hayles

Wydawnictwo: Replika

Data wydania: 2018

Ilość stron: 384

Oprawa: miękka

Kategoria: literatura obyczajowa

 

 

 

"- (...) Miłość jest taka kochana... Tak jak nienawiść jest nienawidzona, a smutek smuci. 

Wszyscy chcą pomagać prawdziwej miłości. Pokaż mi kogoś, kto nie chce."