„Pozwól mi kochać” – Ilona Gołębiewska

„(...) pisane słowo jest jak ślad. Stanowi pamiątkę naszego istnienia,

mobilizuje do realizacji złożonych obietnic i pozwala zatrzymać na dłużej ulotne myśli.”

Sabina Horczyńska jest profesorem chemii i wykładowcą na uczelni. Z powodzeniem prowadzi badania naukowe, świetnie zarabia, jest ambitna i spełniona zawodowo. Jednak w trakcie jednej z konferencji prasowych jej poukładany świat nagle ulega zawaleniu. Dziennikarz informuje zgromadzonych, że ma dowody świadczące o tym, iż kobieta jest nie tylko oszustką i manipulantką, ale że przyjęła łapówkę. Sabina decyzją uczelni zostaje zawieszona w pełnieniu obowiązków nauczyciela akademickiego. Sprawa trafia także do sądu, a kobieta otrzymuje status oskarżonej w postępowaniu. Wydarzenia te sprawiają, że Sabina popada w depresję. Córka namawia ją na wyjazd do rodzinnego dworu na Lipowym Wzgórzu. Ta decyduje się wyjechać do Lipowczan, tym bardziej że jej matka – z którą jest w konflikcie – udała się w daleką podróż z ukochanym. Na miejscu Horczyńska poznaje pewnego tajemniczego zielarza, z którym się zaprzyjaźnia oraz ratuje życie znalezionemu na poboczu drogi pobitemu mężczyźnie, w którym się powoli zakochuje. Z czasem też odkrywa skrywaną latami prawdę…

Ujmująca, otulona ciepłą i przyjazną aurą, owiana wyjątkowym fluidem, napisana z pasją oraz przepełniona rozmaitymi emocjami – owe określenia wprost idealnie pasują do najnowszej powieści Ilony Gołębiewskiej o pięknym tytule „Pozwól mi kochać” będącej drugim tomem cyklu Dwór na Lipowym Wzgórzu. To cudowna, niepozbawiona wrażliwości, subtelności i wdzięku opowieść, którą chłonie się z uwagą, zaciekawieniem i przede wszystkim ogromną przyjemnością.

Historia ta niezwykle intryguje i wprowadza w enigmatyczny klimat za sprawą niewyjaśnionych spraw z przeszłości, tajemniczych podziemnych korytarzy, zagadkowych postaci, które nie do końca budzą zaufanie. Owa stanowi niesamowite połączenie delikatnego wątku miłosnego, przejmującego aspektu rodzinnego, emocjonującego przedmiotu związanego z oskarżeniami wobec znakomitej wykładowczyni oraz esencjonalnego motywu śledczego. Te wzajemnie uzupełniające się nitki kłębka fabularnego tworzą fascynującą i poruszającą kompozycję.

Kompozycję będącą barwną paletą smaków, zapachów, obrazów i uczuć. Albowiem wspomniana powieść to urokliwe opisy Lipowego Wzgórza oraz jego otoczenia, pól, lasów, łąk i miasteczek. Owa historia wspaniale pachnie lokalnymi ziołami, lipami, wyrabianymi maściami oraz wiosenno-letnim deszczem. Przywołuje woń kilkusetletniego dworku i jego licznych zakamarków, smakuje rozgrzewającym i kojącym naparem z lipy oraz z kwiatów podbiału pospolitego. A nade wszystko zabiera we frapującą i urzekającą podróż po meandrach ludzkich emocji.

„Pozwól mi kochać” to absorbująca, porywająca i wzruszająca opowieść o walce z przeciwnościami losu, swymi uczuciami i depresją. To powieść o wołających o zażegnanie narastających rodzinnych nieporozumieniach, mierzeniu się z cieniami przeszłości i przebaczeniu. O odkrywaniu pasji, czerpaniu radości z prostych czynności i pojedynczych chwil, a także spełnianiu marzeń. O przyjaźni, przeznaczeniu oraz miłości, która daje siłę i szczęście oraz zapewnia poczucie bezpieczeństwa. I co najważniejsze, o sile rodziny, która jest najwyższą wartością.

Serdecznie polecam!

 „Człowiek zawsze gdzieś goni. I co najgorsze, po jakimś czasie zapomina,

za czym tak naprawdę jest ten pęd. Mijają kolejne dni, miesiące, lata. Jedne podobne do drugich.

Zaciera się granica między tym, co naprawdę ma znaczenie, a tym, co kradnie nasz cenny czas.

Tak, czas to nasz największy skarb. Mamy go mniej, niż może nam się wydawać.

Tytuł: „Pozwól mi kochać” (seria Dwór na Lipowym Wzgórzu) 

Autor: Ilona Gołębiewska 

Wydawnictwo: Muza SA 

Data wydania: 2019 

Ilość stron: 480 

Oprawa: miękka 

Kategoria: literatura obyczajowa
Egzemplarz recenzencki