„Julia” – Elżbieta Kosobucka (recenzja patronacka)

„Tak, podjęłam decyzję. Z jednej strony dawała mi poczucie ulgi, 

ale z drugiej, napawała nowym lękiem. 

Najważniejsze jednak było, aby mnie przypadkiem nie odratowano. 

Chciałam przestać cierpieć, myśleć, bać się, obwiniać i po prostu miałam  dość wszystkiego.

Od tego momentu moje myśli były skupione na tym, jak mam to przeprowadzić: 

gdzie i kiedy, żeby za szybko mnie nie odnaleziono, aby, broń Boże, mnie nie odratowano.”

 

 

Julia to uczennica trzeciej klasy liceum. To zakompleksiona siedemnastolatka, która zazdrości innym koleżankom otwartości i śmiałości w stosunku do płci przeciwnej. Kiedy pewnego dnia koleżanka z bloku informuje ją o imprezie, na którą obie zostały zaproszone, Julka jest wniebowzięta i podekscytowana. Tym bardziej że zaproszenie jest od Mateusza, w którym podkochuje się od lat. Koleżanki udają się na imprezę. Ten wspaniały wieczór dla Julki okaże się jednak piekłem...

„Niebo po burzy” – Agata Sawicka

„(...) Nie ma co rozczulać się nad tym, czego i tak nie można zmienić, 

trzeba za to trzeźwo patrzeć w przyszłość, bo to na nią mamy realny wpływ.”

 

Po pełnym przygód i niezwykle udanym pobycie w Bieluniu Julianna wraca do rodzinnego domu. Dochodzi do porozumienia z rodzicami w kwestii wyboru kierunku studiów i decyduje się kontynuować naukę na prawie oraz ulubionej historii. W wolnych chwilach spotyka się z Danielem. Pewnego dnia dziewczyna dowiaduje się, że jest w ciąży. Przerażona postanawia powiedzieć o tym Danielowi, jednak wcześniej ten informuje ją o trzymiesięcznym szkoleniu za oceanem, na które się wybiera. Twierdzi, że to dla niego ogromna szansa. Julianna, nie chcąc burzyć jego planów, nie mówi mu o ciąży. Wylot ukochanego do Ameryki, brak zrozumienia ze strony rodziców oraz zagrożona ciąża to dla Julianny za dużo. Dlatego decyduje się wyjechać do babci Nusi, do Bielunia, miejsca, które daje jej spokój i szczęście. Tam poznaje tajemniczego Arka...