„Świetnie się bawię w twoich snach” — Izabela Skrzypiec-Dagnan

„(...) Gdzie się zaczyna miłość, tam nie ma rozumu.

W zasadzie tam nie ma miejsca na nic innego.” 

 

Lubiącą dobrą zabawę, alkohol i papierosy dwudziestosześcioletnią Julę oraz uprawiającego jogging Krystiana łączy silne uczucie. Jednak z czasem okazuje się, że miłość nie wystarcza, że brakuje w tym związku zrozumienia i zaufania. Para niestety się rozstaje i próbuje zacząć nowe życie. Ona wiąże się z niespełna czterdziestoletnim Rafałem pragnącym stabilizacji. On z kolei wdaje się w romans z kobietą z przeszłością. Wszystko się zmienia. Jednak tamto uczucie nie gaśnie...

Specyficzna — to wprost idealne słowo określające powieść Izabeli Skrzypiec-Dagnan. Powieść wyróżniającą się przede wszystkim rzadko spotykanym stylem przyjmującym poniekąd zimną barwę. Początkowo śledzenie kolejnych słów i zdań sprawia trudności, nie można z lekkością brnąć przez następujące po sobie fragmenty. Czuć swego rodzaju srogość i bezwzględność słowną. Aczkolwiek z każdą kolejno przewracaną kartką jest łatwiej, nieco przejrzyściej, i co najważniejsze, ciekawiej.

Ta historia zdecydowanie porywa w wir zdarzeń otulonych nostalgiczną i ponurą aurą. Nie sposób do końca przewidzieć tego, co nastąpi. Niczego nie można być zupełnie pewnym ani dalszych losów bohaterów, ani ich zachowań, a nade wszystko targających nimi emocji. Nie oczywistość jest z pewnością atutem tej jakże inteligentnej i refleksyjnej opowieści. Owa ma w sobie coś wyjątkowego, jakiś frapujący element, który przyciąga uwagę, nie pozwala oderwać się od lektury choćby na chwilę.

Tę powieść po prostu się chłonie, upaja się jej językiem i zachwyca kłębkiem fabularnym, który — wydawać by się mogło — jest szablonowy i nieoryginalny, ale bez wątpienia odbiega od pozostałych pojawiających się w powieściach obyczajowych. Albowiem przybiera gorzki smak, przytłacza niejako ciężarem emocjonalnym, pozostawia w kontemplacyjnej niepewności i z wieloma pytaniami, na które wcale nie jest łatwo znaleźć prostą odpowiedź. A poza tym ujmuje prawdą, której niektórzy nie widzą, a inni nie chcą dostrzec.

Owa powieść nie tylko skłania do przemyśleń, ale wyzwala również ogrom rozmaitych emocji za sprawą ukazanych zagadnień. Miłość, namiętność, potrzeba bliskości, zdrada, niezdecydowanie, rozstanie, samotność, lęk przed zaangażowaniem i przyszłością oraz przebaczenie — to tylko część aspektów podjętych w powieści „Świetnie się bawię w twoich snach”. Ta uzmysławia istotę najpiękniejszego uczucia na świecie, jednocześnie uświadamiając, że owe, choć stanowi ogromny fundament, to niestety nie zawsze wystarcza do tego, aby zbudować coś trwałego i szczęśliwego. Pokazuje też, że miłość ma niejedno oblicze. Jednak co istotne, uprzytamnia również, że nie da się uciec przed własnymi uczuciami, myślami, obawami, a przede wszystkim samym sobą. I żeby dokonać wyboru oraz podjąć trudny krok ku lepszej przyszłości, najpierw trzeba odbyć żmudną podróż w głąb siebie.

Refleksyjna, kontemplacyjna i niezwykła — taka właśnie jest opowieść „Świetnie się bawię w twoich snach”. Dla wielu może ona stanowić pewną wskazówkę, a innych uchronić przed nieprzemyślanym krokiem i tym samym jego konsekwencjami. Serdecznie polecam! To historia warta uwagi!

„Boże, dlaczego ludzie odchodzą od siebie, mijają się, rozchodzą, 

przerywają tak gwałtownie tę więź, uczucie, przywiązanie, bliskość?

Dlaczego tak ciężko się dogadać? Dlaczego tak ciężko ze sobą żyć?

Dlaczego świat nie współgra z nami, dlaczego te grudy na drodze, kłody, 

błoto, w którym się grzęźnie, dlaczego nie jesteśmy kompatybilni z drugim człowiekiem,

krawędź nie pasuje do krawędzi, poszarpane to wszystko, niestykające.”

Tytuł: „Świetnie się bawię w twoich snach”
Autor: Izabela Skrzypiec-Dagnan

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Data wydania: 2019

Ilość stron: 256

Oprawa: miękka

Kategoria: literatura obyczajowa
Egzemplarz recenzencki