"Wrażliwość rzeczy martwych" - Aleksandra Steć

gdybym tylko

"(...) gdyby zasnąć tak na moment

nie tęskniłabym za domem

nie tęskniłabym za tobą

może nawet i za sobą."

 

"Wrażliwość rzeczy martwych" to moje trzecie spotkanie z piórem Aleksandry Steć, i przyznać muszę, że najlepsze, najbardziej zaskakujące i niewątpliwie najbardziej emocjonujące. Ów tomik rozpoczyna przepiękna dedykacja i budzący mnóstwo uczuć wstęp - słowa, z których zostały one utkane z pewnością zapadną w pamięć. Następnie napotykamy zbiór mądrych i życiowych sentencji oraz poruszających, refleksyjnych i niezwykle nostalgicznych wierszy. Te trafiają prosto do serca, wyzwalając wzruszenie, wywołując natłok myśli i czarując swym przesłaniem. To wyjątkowa w swej prostocie i subtelności poezja.

 

Poezja pełna prawdy, trafności, prostolinijności, delikatności, a nade wszystko ciepła. Esencjonalne formy niejednokrotnie przyjmują dosadny wyraz, nierzadko mamią zabarwieniem niepozbawionym namiętności, a chwilami nawet wulgarności, co nadaje tylko pikanterii pojedynczym fragmentom. Wiersze przesiąknięte są wrażliwością, empatią, tęsknotą, a nawet bólem. Wypływają z głębi serca dając możliwość zetknięcia się z osobistymi przeżyciami samej autorki oraz z postrzeganiem przez nią świata.

Czas przeszły niedokonany i dokonany, czas teraźniejszy i przeszły - to cztery poetyckie etapy, przez które przedziera się z ciekawością, przyjemnością i niemalże ekscytacją. Owe uwzględniają ponad czternastoletni okres zmian, przemian, spostrzeżeń, doświadczeń i emocji, które przybierają wiele barw. Wspomnienia, które na zawsze pozostają z człowiekiem, miejsca, które zapewniają mu poczucie bezpieczeństwa, marzenia, za którymi podąża, sny, od których nie może się uwolnić i straty, które czasami przynoszą ulgę - między innymi o tym pisze Aleksandra Steć. O smutku, przeznaczeniu, obojętności, łzach, walce o jutro, pewności siebie i jej zacieraniu, miłości, uśmiechu, poszukiwaniu, cierpieniu i nieskończoności.

To melancholijna kompozycja niezwykłych lakonicznych utworów z niejednym cennym przesłaniem zawartych w cudownym, choć prostym opakowaniu przyciągającym uwagę. Nie mam siebie, nad ranem, nukleotydy uczuć, wszechświat, takie miejsce, gdybym tylko, zatracić się jeszcze raz, nieskończoność - to zdecydowanie moje ulubione wiersze pochodzące z najnowszego tomiku autorki. Będę do nich powracać, będę się znów w nich zatracać, aby ponownie zaznać tych pięknych emocji.

"Wrażliwość rzeczy martwych" okazało się wyjątkowym spotkaniem z jedyną w swym rodzaju poezją. Gorąco polecam!

 

 

nieskończoność

 

"(...) jesteśmy tylko ludźmi

i aż duszami

jesteśmy przestrzenią

która nie ma granic

 

jesteśmy lustrem

i swoim odbiciem

końcem i początkiem

jednym wspólnym życiem

 

 połączeni nadal

ósemką odwróconą

podążamy razem

w słodką nieskończoność"

 

 

Tytuł: "Wrażliwość rzeczy martwych"
Autor: Aleksandra Steć

Wydawnictwo: CAMILOVE

Data wydania: 2018

Ilość stron: 226

Oprawa: miękka

Kategoria: poezja

Egzemplarz recenzencki