"Wspomnienie Florydy natychmiast przywołało wizję wody lśniącej w blasku księżyca,
zapachu magnolii i ciepłego powietrza.
To wszystko łączyło się teraz z otaczającą ją ze wszech stron słodyczą
i rzucało senne zaklęcie na jej powieki.
Owszem, musieli pokonać wiele przeciwności, ale wszystko to już mieli za sobą.
Teraz była tu, bezpieczna i szczęśliwa, i do tego z Nickiem.
Jej głowa spoczywała na jego kolanach, a mieli przed sobą rok...
Cały, calutki rok..."
Zazwyczaj przy wyborze jakiejkolwiek książki w pierwszej kolejności kieruję się jej wizualnym wyglądem, a ściślej rzecz ujmując - oprawą. To ona najpierw musi przyciągnąć moją uwagę, abym ewentualnie zapragnęła przyjrzeć się jej bliżej i zapoznać z opisem. Jednak w przypadku książki "Lśnienie księżyca" to nie okładka przykuła mój wzrok, a tytuł sugerujący romantyczną i emocjonalną opowieść, a po takowe sięgam najczęściej. Jednak nie dokonałam jej wyboru od razu. Przyznaję, że decyzja o lekturze owej powieści zajęła mi kilka dni. Coś mnie do niej przyciągało, jakaś tajemnicza siła. Intuicyjnie czułam, że muszę zaznajomić się z ukazaną w niej historią. I tak też uczyniłam. Zapraszam na recenzję.