"Życie nie znało przystanków, pędziło swoim rytmem,
a każda sekunda pchała czas ku przyszłości.
Czy w ogóle istnieje coś takiego jak teraźniejszość?
A jeśli istnieje, to kiedy zaczyna się i kończy?
Czy nie jest tak, że wszystko przynależy albo do przeszłości, albo do przyszłości?
Czym jest "teraz"?
Dniem, godziną, minutą, sekundą?
A może częścią sekundy, tak nieznaczącą, że nikt nie potrafi jej obliczyć?"
Pierwszy raz zakochałam się w okładce książki od pierwszego spojrzenia. Gdy tylko ją ujrzałam, wiedziałam, że nie tylko muszę przeczytać tę książkę, ale koniecznie chcę, aby zajmowała miejsce w mojej biblioteczce. Wówczas zawsze - kiedy tylko naszłaby mnie ochota - mogłabym się w nią wpatrywać. Bowiem okładka powieści wzbudza mnóstwo emocji, wpływa na wyobraźnię, a ponadto sprawia, że nie można oderwać od niej wzroku. Krótko mówiąc, jestem nią oczarowana. Oczywiście, zanim zdecydowałam się na jej lekturę, zapoznałam się z jej opisem, który bardzo mnie zaintrygował. Troje zupełnie obcych sobie ludzi, trzy odrębne historie, noc wigilijna, Bieszczady - to wszystko wywołało we mnie ogromną ciekawość i wzbudziło chęć poznania opowieści każdego z bohaterów. Czy zawartość książki urzekła mnie tak, jak jej okładka? Jakie wrażenia wywarła na mnie ta powieść? Zapraszam na recenzję.
